نشونه‌‎های کوچیک رو جدی بگیریم!

علیرضا ۱۸ سالشه و حالا، بعد از پیوند و قطع درمان، با خنده جلو دوربین محک نشسته می‌گه: «فقط بالاتنه رو بگیر، سیکس‌پکم هنوز آماده نیست!» البته تو این چند وقت ۱۰ کیلو وزن کم کرده و شده ۱۰۰ کیلو.

از روزهای اولش که می‌پرسیم، می‌گه: «گردنم متورم شده بود، ولی درد نداشت. پیش متخصص نرفتم. دکتر عمومی هم گفت چیزی نیست، خودش خوب میشه. تا اینکه اوضاع بدتر شد و فهمیدم به سرطان مبتلا شدم.» همین جمله‌اش یادمون میاره که نباید هیچ نشونه‌ای، هرچند کوچیک، رو دست‌کم بگیریم. تشخیص به موقع، می‌تونه زندگی رو تغییر بده.

علیرضا می‌گه با اینکه مسیر درمانش هزار داستان داشته، اما همه تو محک کمک کردن روحیه‌اش رو بالا نگه داره؛ همون چیزی که به نظرش از درمان هم مهم‌تره. حالا داره می‌ره خونه و با دست رو شیکمش می­زنه و با خنده می‌گه: «باید یه فکری برای سیکس‌پکم بکنم!»

علیرضا به ما ثابت کرده که «میشه‌­بشه»، اگه بخواییم! پس از اینجا به بعد هم کارهای بزرگی می­کنه.

شما یک جمله برای علیرضا بنویسید.