قرار است امیرطاها یک نوازنده بزرگ شود

اینکه امیرطاها چند وقت در محک بوده چندان مهم نیست، مهم این است که حالا با لبی خندان دارد از پیش ما می‌رود. مادرش از همه بیشتر خوشحال است و با یک ذوقی می‌گوید: «خانم دکتر! امیرطاها میخواد براتون بخونه.»

از خانه برایش تنبک آوردند، زیرپایش را تنظیم می‌کند و تنبک را می‌گذارد بر روی پایش و شروع می‌کند به زدن و خواندن. با خواندن طاها چند پرستار و پزشک دیگر هم پشت در اتاق خانم دکتر می‌آیند. ذوق در چشم‌های دکترها و پرستارها عجیب و غریب است؛ با شنیدن خبر خوب شدن طاها، نتیجه تلاش‌هایشان را دیدند و حالا وقت این رسیده که نگاه کنند و لذت ببرند.