مراقب رفتارمان باشیم
- ۲۴ مرداد ۰۱
- 407 بازدید
- 0 دیدگاه
مراقب رفتارمان باشیم
سرپرست واحد روانشناسی محک از باید و نبایدهای معاشرت با کودکان مبتلا به سرطان گفت.
در بررسی نحوه معاشرت با کودکان بیمار، «نبایدهایی» وجود دارد که همواره ضمن آگاهی از این موضوع می‌بایست این نبایدها در تمامی برخوردهای والدین و اطرافیان کودک رعایت شود تا تأثیرات منفی رفتار آنها متوجه کودکان نشود، مریم محمد علی، سرپرست واحد روانشناسی مؤسسه محک رفتارهایی که نباید در برخورد با کودک مبتلا به سرطان اتفاق بیفتند را اینگونه بیان می‌کند: «پس از مواجهه با بیماری کودک، نباید به او توجه بیش از حد نشان داد. محبت‌های افراطی سبب می‌شود او تصور کند در شرایط غیرعادی قرار گرفته است و این مسئله حس حسادت، ترحم و دلسوزی‌های غیرمعمول را در خواهرها و برادرهایش به دنبال دارد. بنابراین توصیه می‌شود تمامی اعضای خانواده در حین فرآیند درمان، رفتاری بسیار عادی داشته باشند.»
وی با بیان آنکه انجام آزمایش‌های متعدد، بستری شدن در بیمارستان، دریافت داروهای شیمی‌درمانی و غیره کودک را به فردی حساس، زودرنج و آسیب‌پذیر تبدیل می‌کند، می‌افزاید: «در این شرایط رفتار منطقی توأم با مهربانی و همدلی به همراه شفاف‌سازی وضعیت و همچنین ارائه توضیحات کامل در خصوص فرآیند درمان توصیه می‌شود.»
محمدعلی در ادامه صحبت های خود می‌گوید: «یکی از دغدغه‌های مهم کودکان مبتلا به سرطان، عدم پذیرش‌شان در گروه‌های دوستانه و هم‌کلاسی‌هاست، آگاه کردن دوستان صمیمی از شرایط آنها کمک می‌کند تا مانند سابق در این جمع‌ها حضور داشته باشند. این موضوع کمک زیادی به روند بهبودی آنها خواهد کرد.»
وی ادامه می‌دهد: «حضور مکرر در بیمارستان و دریافت دارو، باعث می‌شود کودک خود را شبیه سایر همسن و سال‌‌هایش نبیند. بخصوص اگر مجبور باشد به دلیل طول درمان تا مدت‌ها به مدرسه نرود؛ این امر در کاهش اعتماد به نفس کودک تأثیر می‌گذارد و همچنین جهت تسهیل در مسیر درمان و حفظ اعتماد به نفس بیمار، بهتر است در طول مسیر از راهنمایی روانشناسان کمک گرفته شود.»
سرپرست واحد روانشناسی محک با بیان آنکه اگر درمان بیماری با تغییرات ظاهری همراه باشد، مهم‌ترین چالش کودک، پذیرش مجدد در جمع‌های دوستانه خواهد بود تأکید می‌کند: «در این صورت بهتر است او را در گروه‌های متشکل از بیماران قرار دهیم. در این جمع‌ها او افراد شبیه خودش را می‌بیند، با آنها ارتباط برقرار کرده و از تجربیات ایشان استفاده می‌کند. در این راستا محک همواره سعی داشته است با بهره‌گیری از امکانات مختلف به این هدف، توجه جدی داشته باشد.»
روانشناسان محک همواره با بررسی دانش علوم رفتاری در پی آن هستند که بهترین و بروزترین روش‌های برخورد با کودکان مبتلا به سرطان را در دستور کار خود قرار دهند تا فرزندان محک در حین درمان و همچنین پس از قطع درمان، با آسیب های روحی کمتری مواجه شده و قوی‌تر از پیش، برای یک زندگی متعادل آماده شوند.