نامه تعدادی از بچه های محک به احسان حدادی قهرمان المپیک

“عمو احسان شبی که شما مسابقه داشتی همه ما تا دیر وقت تو بیمارستان بیدار بودیم. چون اون چند دفعه ای که پیش ما اومده بودی خیلی باهات دوست شدیم، هر چی پرستارای مهربون آنکولوژی می گفتن بخوابیم گوش نمی کردیم و مسابقه شما رو می‌دیدیم. وقتی برنده شدی به همه فامیل و دوستامون پز دادیم که شما پیش ما اومده بودی.

امروز فهمیدیم که شما وقتی اومدی ایران مدالت رو به ما بچه های محک کادو دادی. دوباره کلی ذوق کردیم و خوشحال شدیم. دلمون می خواست زود تو رو ببینیم اما فهمیدیم که رفتی پیش دوستامون توی آذربایجان. عمو همون جور که ما رو شاد کردی سعی کن اون‌ها رو هم خیلی خوشحال کنی. ما هم واسه دوستامون یک عالمه دعا کردیم.”

نیلوفر از شهرکرد-دانیال از خرم آباد- مجید از زنجان-علی از بند عباس-آیسان از تهران- حمید رضا از سفید رود-امید مهدی از تهران- رعنا از زنجان- زهرا از قزوین- الهه از تهران- نقیسه از کرمان