بابانوئل‌های داوطلب سوار بر سورتمه مهربانی، عشق را از راه دور به محک آوردند

قوانین دو دسته هستند: یک سری‌هایش را می‌نویسند و یه سری‌هایش را نه؛ آن‌هایی که نوشته می‌شوند به حکم عقل و منطق و آن‌هایی که نوشته نمی‌شوند به حکم قلب و احساس اجرا می‌شوند. امروز می‌خواهیم برایتان از یک قانون نانوشته محکی صحبت کنیم؛ یه قانون کاملا دلی…

طبق این قانون، هر سال حوالی کریسمس که می‌شود، داوطلبان عزیز و مسیحیِ محک، سوار بر سورتمه شادی از پشت برف‌های خیال حرکت می‌کنند و با یک کوله از آهنگ و ترانه به بیمارستان محک می‌آیند. درست است که سالی یک بار می‌آیند ولی رنگ زیبای حضورشان تمام سال را درخشان می‌کند. این قانون دلی، حکمی برای تغییر ندارد. حتی حالا که کرونا است و فاصله‌ اجتماعی رو باید رعایت کرد، داوطلبان عزیزمان از سورتمه خیال پیاده و سوار بر فیبر نوری شدند و برای کودکان محک برنامه‌ زیبایی را به صورت مجازی اجرا کردند.

پی‌نوشت: قلب محک سی سال است که با عشق می‌تپد. ما خیلی وقت‌ها دیده‌ایم که شکل عشق تغییر می‌کند؛ عشق یک وقت‌هایی یک آهنگ است، یک وقت‌هایی یک قلک، یک وقت‌هایی یک کامنت، اما عشق حضور دارد؛ عشق در کریسمس ‌هم با نوای موسیقیِ داوطلبانِ مسیحیِ محک، خودش را به ما نشان می‌دهد.

پس به امید آن که کریسمس سال بعد را در کنار بچه‌هایمان عکس بگیریم، اجرای زیبای داوطلبان عزیزمان را ببینیم.