0 کمک آنلاین

حفاظت از ميراث پروانه محك در روزهاي سخت

  • ۲۹ اردیبهشت ۹۹
  • 894 بازدید
  • 0 دیدگاه

حفاظت از ميراث پروانه محك در روزهاي سخت غیرممکن‌ها قرار نیست همیشه غیرممکن بمونن. یه روزهایی آدم‌هایی از راه میرسن که با باورشون، مسیر سخت و پر از رنج دیگران رو تغییر میدن و خیلی از ناامیدی‌ها رو به امید تبدیل میکنن تا هر چیزی ممکن بشه. زنده‌یاد پروفسور پروانه وثوق یکی از این مردمانی بود که به ممکن کردن ناممکن‌ها باور داشت. به همین خاطر بود که با وجود بالاترین سطح تحصیلات در بهترین دانشگاه‌های جهان و پيشنهادات همكاري از مؤسسات پژوهشي معتبر آمريكا و كرسي‌هاي دانشگاه‌هاي تراز اول بين‌المللي، براي حمايت از كودكان سرزمين‌اش به ايران برگشت و با عشق بي‌پايانش بنیانگذار طب آنکولوژی اطفال در ایران شد. رؤیای سلامتی کودکان این مرز و بوم باعث شد اولین بخش خون و آنکولوژی کودک در ایران توسط پروفسور وثوق ایجاد بشه. رؤیایی که در دهه ۷۰ شمسی به یک اتفاق بزرگ دیگه گره خورد تا غصه‌ها سرآید؛ محک به واسطه نیت سعیده قدس که خود رنج بیماری سرطان فرزند را پشت سر گذاشته بود بنیان یافت و نیکوکاران ایرانی زیر سقف محک به دغدغه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌هاشون پرداختن. تلاش علمی پروفسور وثوق و همکاران و شاگردانش در شکل‌گیری رشته آنکولوژی کودک از یک طرف و ایفای نقش جامعه مدنی ایران در ماندگاری و توسعه محک که امروز ۲۹ ساله شده از طرف دیگه، دست به دست هم داد تا یک ناممکن ممکن بشه: سرطان پایان کودکی نیست؛ امروز بهبودی بیشتر از ۶۵۰۰ کودک مبتلا به سرطان تحت حمایت محک و حضور بیش از ۱۹ هزار فرزندی که در مرحله درمان قرار دارند ثمره این اتفاق‌های بزرگه. زنده‌يادپرفسور پروانه وثوق، رئيس فقيد هيأت امناي محك با مهري بي‌پايان، عزمي راسخ و سخت‌كوشي، آخرین سال‌های ارزشمند حيات خودش هر روز داوطلبانه در بیمارستان محک گذروند و کودکان بسیاری رو درمان کرد و شاگردانی تربیت کرد و میراثی از مهر و دانش و فرزانگی باقی گذاشت که هنوز و تا همیشه در محک جاریه. تو این روزها که به همدیگه امید میدیم که یه روزی کرونا شکست میخوره، باید باور کنیم که این بیماری هم قهرمانانی میخواد که با امید به پیروزی، همدلی و مهر برای روزهای بهتر میجنگن. قهرمانانی که در حوزه پزشکی، پژوهش، خیریه و … ناممکنی به اسم درمان کرونا رو ممکن خواهند کرد. گذر از آتش سختی‌ها اما بال‌های پروانه‌ای میطلبه. امیدواریم همه ما تو گذر از آتش این روزها، پروانه‌هایی باشیم که بالمون نمیسوزه و با سلامتی ازش میگذریم. ما زیر سقف محک یه آرزوی دیگه هم داریم. اون هم اینکه میراثی که پروانه وثوق و صدها انسان نیکوکار در محک برای نجات جان کودکان مبتلا به سرطان به جای گذاشتن در این روزهای سخت گزندی نبینه و بچه‌هامون از آتش درمان سرطان در روزهای شیوع کرونا مثل سیاووش عبور کنن. یاد پروفسور پروانه وثوق را در هفتمین سال درگذشتش گرامی می‌داریم.

دیدگاه‌ها

دیدگاه خود را بنویسید * نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند * دیدگاه شما