درگذشت شاعر باران و شمعدانی‌ها

اسبی شتابان
از خواب من برخاست
گیسوان ما را در باغ
به شانه سپرد و در باد گم شد
بیا مهیای مرگ باشیم
باران دور است
ساحل شور
و دریا آرام…

احمدرضا احمدی (۱۴۰۲-۱۳۱۹)

مؤسسه‌ی خیریه‌ی محک، درگذشتِ احمدرضا احمدی، شاعرِ پرآوازه‌ی معاصر را پس از تحمل مدت‌ها رنج و بیماری به دوست‌دارانِ شعر و ادبِ فارسی، تسلیت می‌گوید. مردی که بیش از شش دهه، شعرهایی به لطافتِ گل‌های شمعدانی سرود و برای کودکان ایران قصه گفت.

شاعرِ باران و شمعدانی‌ها، بیش از سه دهه، همراه و یاورِ کودکان مبتلا به سرطان محک بود و صدای گرم او با شعرخوانی‌اش، هنوز در گوشِ دیوارهای محک طنین‌انداز است. به یاد داریم روزی را که به ما می‌گفت:

“من حس تخيل خود را با كودكان تقسيم مي‌كنم. دنيايي كه من براي كودكان مي‌گويم پر از رنگ و رنگين‌كمان و زيبايي است. دنياي كودكان همه رنگ است و رنگ سياه بايد از آن حذف شود. به محك و داوطلبان آن تبریک مي‌گويم. كساني كه همدم بچه‌ها و شریک غصه‌هاي آنها هستند، آدم‌هاي بزرگي هستند. كارِ زيبا و هنري، فقط سرودن شعر و نواختن موسيقي نيست؛ محك زيباترين شعر و ملودي و نقاشي يعني «زندگي رنگي» را براي كودكان مي‌سرايد و مي‌نوازد و ترسيم مي‌كند.”

احمدرضا احمدی امروز «سرانجام با ما وداعی آبی کرد». برای روحِ بلندِ او، آرامش و برای خانواده و دوستدارانِ او تسلیِ خاطر آرزو می‌کنیم.