راه و رسم پروانه‌گی؛ آموختن بی‌پایان

به دور و برتان نگاه کنید: بدون شک تعداد زیادی لیسانس و فوق‌لیسانس و مهندس و – به تازگی- دکتر می‌بینید. بسیاری از این عزیزان با کسب این مدارج و مدارک به سقف آرزوهای خود رسیده‌اند. برای پروانه بودن اما، باید سقفی بسیار بسیار بلندتر داشت. پروانه‌ی محک –جاوید نام پروفسور پروانه وثوق- تا آخرین لحظه‌ی عمرشان خود را محتاج دانستن می‌دانستند: شگفت‌انگیز است که یکی از بهترین‌های جهان در حرفه و رشته‌ی خودت باشی ولی با عطش یک نوآموز، به دنبال آموختن، رنج سفرهای طولانی و پر هزینه را بر خودت هموار کنی و با آن که استاد مطلقی، بر صندلی نو آموز بنشینی. شرط پروانه‌گی است: بلند پرواز است اما سقف پروازش نهایت ندارد… به بلندپروازی عقاب و به فروتنی پروانه.