گفتگو با یکی ازکودکان مبتلا به سرطان که دانشجوی رشته پزشکی است
- ۱ شهریور ۰۰
- 702 بازدید
- 0 دیدگاه
فرزند بهبود یافته محک پزشک میشود
دو سال است که پزشکان و اخبار حوزه سلامت تمام سرخط خبرها را به خود اختصاص داده است. گسترش ویروس کرونا باعث شده است که هر روز به نحوی روز پزشک باشد. این روزها پزشکان نقش اول این کارزار نفسگیر را در تمامی جهان به دوش دارند. در مؤسسهای مانند محک که دلیل به وجود آمدنش سرطان کودکان و حمایت از آنها در مسیر پیروزی بر این بیماری است، جایگاه پزشکان و کادر درمان همیشه همینقدر مهم و پر رنگ بوده است. به مناسبت روز پزشک گفت و گوی کوتاهی داشتیم با «حسین»، فرزند بهبود یافته محک و دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران.
کسی که از دوران کودکی تجربه مواجهه با دنیای پزشکی را داشته است. در گذشته به عنوان کودکی تحت درمان و امروز به عنوان پزشکی جوان. حسین یکی از فرزندان بهبود یافته محک است. درمان طولانی بیماری سرطان ممکن است هر کودکی را از هر آنچه رنگ و بوی بیمارستان دارد بیزار کند ولی برای حسین اتفاق دیگری افتاد. او میگوید: «انگیزهی پزشک شدن از همان دوران کودکی در من شکل گرفت. به یاد میآورم که در یکی از مراحل شیمی درمانی، شرایط فیزیکی من چنان بد شد که به ICU منتقل شدم. فشار خونم به شدت افت کرده بود و بدون کمک ماسک اکسیژن قادر به تنفس نبودم. در آن شرایط وخیم، پزشکان بیمارستان محک مانند فرشتگان نجات باعث شدند دوباره به زندگی برگردم. دیدن حس رضایت پزشکان در آن لحظه مرا مصمم کرد که روزی لباس پزشکی بپوشم تا من هم بتوانم چنین حسی را تجربه کنم.»
برای برخی، حرفهی پزشکی تنها در روپوش سفید و گوشی آویخته بر گردن خلاصه میشود ولی حسین از کودکی تمامی سختیهای این حرفه را از نزدیکترین فاصلهی ممکن لمس کرده است. فرزند محک ادامه میدهد: «من با آگاهی از تمامی دشواریهای این حرفه و علم به مسئولیت سنگینی که پزشکان به دوش میکشند، زندگی در این مسیر را انتخاب کردم. کوچکترین حرف و حرکت یک پزشک، علاوه بر اثری که در لحظه بر شرایط کودک و خانوادهاش میگذارد میتواند آینده یک کودک را هم عوض کند. یادم هست در یکی از دورههای بستری امتحانات مدرسه را از راه دور و روی تخت بیمارستان میگذراندم. هنوز خبری از آموزشهای مجازی نبود و برگههای امتحان را با دستگاه فکس دریافت میکردم و پس میفرستادم. وقتی کارنامهام را به پزشکانم نشان دادم، چنان با صمیمیت و از ته دل تشویقم کردند که آن لحظه به عنوان بهترین خاطره از تمام دوران درمان در ذهنم ماند.»
از او میپرسیم اگر در روز پزشک بخواهد جملهای به پزشکان بگوید آن جمله چیست؟ پاسخ میدهد: «آن جمله فقط و فقط خسته نباشید است. حرفهی پزشکی حرفهای پرفشار و پر تنشی است. امروز شرایط همهگیری کرونا هم به تمام سختیهای قبلی افزوده شده است. پزشکان ایران چند سال است که با کمبود دارو در شرایط تحریم روزهای سختی را برای درمان بیمارانشان گذراندهاند و حالا تعداد بسیار زیاد بیماران مبتلا به کووید ۱۹ هم باری بر بارهای قبلی اضافه کرده است. امیدوارم که جامعه درمانی ایران از این آزمون نیز با سربلندی بیرون بیاید.»
ما نیز برای حسین، تمامی پزشکان و تیم درمان در این نبرد سخت سلامتی، سربلندی و پیروزی آرزو میکنیم. روز پزشک بر تمامی مبارزان راه سلامت مبارک باد.