وقتی دلامون نزدیکه دلتنگی کمتر میشه

محمد قبل از شیوع ویروس کرونا تو بیمارستان محک بستری بود و به خاطر ضعیف بودن سیستم ایمنی بدنش اجازه ملاقات نداشت. اما به هوای برگشتن پیش مادربزرگش که خیلی براش عزیزه تلخی داروها رو تحمل میکرد و هیچی نمی‌گفت.
وقتی از بیمارستان مرخص شد، کرونا همه‌گیر شده بود و حالا به خاطر سلامتی خودش و مادربزرگش مجبور شده تو خونه بمونه و هنوز اون رو ندیده. این روزها نزدیک افطار که میشه بهش تلفن می‌کنه و میپرسه «عزیز جون افطار چی درست کردی؟» اخه محمد عاشق دستپخت مادربزرگشه حتی اگه به خاطر داروهاش بی‌اشتها باشه.
درسته دلشون خیلی برای هم تنگ شده و دستاشون دوره اما دلاشون بهم نزدیکه و برای سلامتی هم می‌تپه. امسال برای همه، ماه رمضون متفاوته. از عزیزامون دور شدیم اما می‌دونیم باید کنار هم باشیم تا این روزها بگذره. بیاین کاری کنیم تا هزینه‌های دارو و درمان کودکان مبتلا به سرطان تو سراسر کشورمون تأمین بشه تا اونا این روزهاى سخت رو با دغدغه کمتری سپری کنن و دوری دستاشون از خانواده‌شون بشه تنها مشکلشون.
پ.ن: عکس تزئینی است.

روش‌های حمایت از کودکان محک:

شماره کارت : ٠٥٩٠-٩٩٥٠-٩٩١١-٦٠٣٧

کد USSD: #٢٣٥٤٠*٧٣٣* ‏‎ ‌

پرداخت آنلاین

شماره تماس: ۲۳۵۴۰-۰۲۱