پیام همدلی محک؛ پیشنهادی تأمل برانگیز برای نزدیکی دل‌ها

 در باب کارکردهای حیات اجتماعی بعد از کرونا

پیام همدلی محک؛ پیشنهادی تأمل برانگیز برای نزدیکی دل‌ها

همه مردم جهان پس از کرونا مجبور به باور و پذیرش موضوعاتی شدند که قبل از آن حتی تصورش را هم نمی‌کردند. با وجود تمام پدیده‌های غیر قابل تصوری که امروز به واسطه کرونا بخش معمول و جدایی‌ ناپذیر از زندگی‌مان شده‌اند، یک لحظه می‌توانید جهان را بدون همدلی تصور کنید؟ خیلی سخت است و حتی از تصور جهان پس از کرونا هم خارج است.

ولی باید اعتراف کنم من به عنوان روان‌شناس فقط چند دقیقه برای نوشتن این یادداشت و نشان دادن عمق ماجرا به جهان بدون همدلی فکر کردم. معتقدم اگر چرخ به همین روال بچرخد که تاکنون چرخیده است و تمام کارکردهای زندگی اجتماعی و فعالیت‌های جمعی بشر در سایه این بیماری نفسگیر گم شود، همدلی انسان‌ها  با یکدیگر در شرایط سختی و غم هم رنگ می‌بازد. پس باید علاج درد قبل از وقوع کنیم و از هر امکانی که ما را به زندگی جمعی با رعایت فاصله اجتماعی پیوند می‌زند استفاده کنیم. فضای دیجیتال این امکان را به راحتی در اختیار ما قرار می‌دهد ولی از منظر روانشناسی نمی‌توان با یک پیام یا تماس تصویری فضای خالی همدلی را تکمیل کرد و به معنا و عمقی فراتر از آن نیاز است.

حلقه گم شده این زنجیر می‌تواند تلفیق آن یک حس و یک اقدام تأثیرگذار باشد. به طور مثال یک نهاد اجتماعی که با تکیه بر تجربه، حسن اعتماد و بلوغ سازمانی خود در ارائه راه حل‌های مفید و کم هزینه پاسخگوی نیاز افراد جامعه شود و تعهد اصلی خود را نیز در برابر ذیربطانش انجام دهد. مؤسسه خیریه محک به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مؤسسات مردم‌نهاد این روزها «پیام همدلی محک» را برای ارسال پیام همدلی به افرادی که در این ایام عزادار عزیز خود شده‌اند، پیشنهاد داده است. خاستگاه این پیشنهاد همان تجربه گرانقدر این مؤسسه در حمایت از خانواده‌های کودکان مبتلا به سرطان  است که در شرایط امروز بسیار کارآمد است. این مؤسسه از روزهایی که بیماری سرطان یک تابو اجتماعی بود و افراد به واسطه ابتلا خود و یا عزیزانشان به این بیماری از جامعه طرد می‌شدند تا زمانی که باور همگان نسبت به این بیماری عوض شده است همراه و همدل این خانواده ها بوده است پس به خوبی می‌داند هیچ فردی توان رویارویی با غم را به تنهایی ندارد.

پیام همدلی محک، یک پیشنهاد تأمل برانگیز برای روزگاری است که حتی توان برگزاری مراسم خاکسپاری و سوگواری برای عزیزانمان را از ما گرفته است. این پیام باعث می‌شود که به ارزنده‌ترین شیوه ممکن و ماندگارترین روش در غم عزیزان خود شریک باشیم. این پیام کارکردهای متفاوت و گسترده روانی، اجتماعی، مذهبی و انسان‌دوستانه دارد و در نبود مراسم جمعی عزاداری هم هزینه‌های دارو و درمان کودکان مبتلا به سرطان را تأمین می‌کند و هم تسلی غم دل‌هایی می‌شود که  این روزها برایشان نه خاکستری بلکه سیاه است.

دکتر شیوا دولت آبادی

نائب رییس هیأت مدیره انجمن روانشناسی ایران

به نقل از روزنامه شرق