۲۸ سال پیش عهدی بستیم تا همراهی‌مان سقفی از مهربانی بسازد که در سایه‌ش سرطان نتواند کودکی و آرامش خانواده را نشانه بگیرد.
امروز ملت عشق شده‌ایم و در پیچ و خم‌های مسیر سخت درمان بیش از ۳۲ هزار کودک از مهر دم زدیم و ما سپر حمایت از آنها در برابر سرطان شدیم. زیر این سقف صدها و هزاران جان یک تن شد و محک را توانا کرد تا حمایت درمانی، رفاهی و آموزشی از کودکان مبتلا به سرطان و خانواده های ایشان را در سراسر ایران گسترش دهد.
در سالروز بزرگداشت مولانا، شاعر نامدار ایرانی، ضمن گرامیداشت وی، کلام‌ش را بهانه قدردانی از نیکوکاری و همراهی شما قرار می‌دهیم و آن را تقدیم به مهر پایدارتان به کودکان مبتلا به سرطان سرزمینمان می‌کنیم:
در من بدمی من زنده شوم یک جان چه بود صد جان منی