خیام دانشمندی که شاعر بود

ما ایرانیان خیام را بیشتر به شاعری می‌شناسیم تا به دانشمندی، شاید چون شعر را دوست‌تر می‌داریم. آنچه خیام شاعر را در ایران – و البته نزد کتابخوانان جهان – ویژه و یکه می‌سازد، ستایش عمیق او از زندگیست: زندگی به وقت حال، فارغ از اندوه دیروز و رها از دل‌نگرانی
فردا؛ زندگی به صرف زندگی.

در آینه‌ خیام، چهره‌ اعضای خانواده محک پیداست: وقتی که به جنگ بیماری و نیستی می‌رویم. وقتی که کیفیت زندگی به اندازه‌ طول آن برایمان مهم است. وقتی که کودکان بیمار و خانواده‌هایشان را شاد می‌خواهیم و رخسارشان را گلگون. به وقت امید و به گاه جنگ با ناامیدی، سی سال است که نوری از منشور چندوجهی خیام بر ما تابیده
است.

یاد حکیم عمر خیام، تا همیشه همراه ما ایرانیان باد.