از صعود به قله‌های بلند تا گشایش قلک‌های محک در دوران کرونا

در سال ۱۳۹۷ خبری مبنی بر صعود گروهی از طبیعت‌گردان به قله دماوند به نفع کودکان مبتلا به سرطان منتشر شد. این گروه از سخت‌ترین جبهه این کوه برای رسیدن به قله در حال حرکت بودند که با مشکلات جوی و دشواری مسیر رو به رو شده و در اواسط راه تصمیم می‌گیرند این موفقیت را به نام قهرمانان کوچکی که در روزهای درمان سرطان مسیری بس دشوارتر را پشت سر می‌گذارند، ثبت کنند. «مهدی مزینانی» یکی از اعضای این گروه، سال‌هاست که به کار داوطلبانه در محک متعهد شده و به جز تقدیم تمام صعودهایش به کودکان مبتلا به سرطان با هدف ایجاد امید و انگیزه در آنها و خانواده‌هایشان، هفته‌ای یک روز برای انجام فعالیت داوطلبانه‌ زیر این سقف حاضر می‌شود.

او چند سال پیش، در سفر به استان گلستان توسط همسفرانش با محک و فعالیت‌های آن آشنا شد. علاقه‌اش به انجام کار داوطلبانه برای بهبود کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌های‌شان او را به محک کشاند تا زمانی که در پاندمی کرونا نیز فعالیتش را متوقف نکرد و در حال حاضر با رعایت سختگیرانه پروتکل‌های بهداشتی به کارش ادامه می‌دهد. او درباره فعالیت داوطلبانه‌اش از صعود به قله گرفته تا حضور در بخش‌های مختلف محک گفت: «برایم فرقی ندارد چه کاری باشد، همین که بدانم نتیجه‌اش بر روی بهبودی کودکان مبتلا به سرطان و ایجاد امید در خانواده‌هایشان تأثیر می‌گذارد، یک دنیا می‌ارزد.»

همه‌گیری ویروس کرونا بر تمام جوانب زندگی فردی و اجتماعی ما اثر گذاشته است. محک نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از بخش‌های مؤسسه محک که تغییر محسوسی در روال کارش پدید آمده است بخش قلک است. تا پیش از این بیشتر قلک‌های نیکوکاران با حضور خودشان در آستانه منازلشان گشوده و وجوه داخل آن شمرده می‌شد ولی امروز به دلیل ضرورت حفظ فاصله اجتماعی چنین امری میسر نیست. قلک‌های نیکوکاران پس از جمع‌آوری نیز می‌بایست در محیطی ایزوله بایگانی شود تا امکان آلوده بودن به ویروس کرونا بر روی آنها به صفر برسد. پس از این مدت، قلک‌ها گشوده و شمرده می‌شوند. به دلیل ضرورت تسریع رساندن کمک‌های نیکوکاران به مؤسسه مورد اعتمادشان، داوطلبان محک به کمک بخش قلک می‌روند تا از انباشتگی قلک‌ها جلوگیری شود. در حال حاضر آقای مزینانی یکی از این داوطلبان است. «من دقیقا این کار را انجام می‌دهم. هفته‌ای یک روز برای شمارش وجوه قلک‌هایی که از نیکوکاران دریافت می‌شود به محک می‌روم. همانطور که می‌دانید نه تنها این روزها بلکه از گذشته، پول آلودگی زیادی را به همراه دارد و این کار با استفاده از ماسک، گان، دستکش و رعایت پروتکل‌های بهداشتی صورت می‌گیرد.»

داوطلب ۶۱ ساله محک در پاسخ به این سؤال که چرا فعالیت داوطلبانه در مؤسسه محک را برگزیده است، پاسخ داد: «سال‌ها پیش این جمله‌ مرا به سوی محک کشاند “این مؤسسه توسط افراد داوطلب راه‌اندازی شده است” آنجا برای اولین بار با آدم‌هایی رو به رو شدم که با تمام وجود و بی‌هیچ چشمداشت برای سلامتی کودکان و شادی دل خانواده‌ها در تلاش‌اند. از آن به بعد فهمیدم همدلی، حضور و همدردی ما با این خانواده‌ها از رنج‌شان می‌کاهد. آنها می‌دانند که درد درمان سرطان، یک درد مشترک است و این سبب می‌شود احساس تنهایی نکنند.»

مزینانی در ادامه با اشاره به فعالیت گردشگری خود و ترغیب طبیعت‌گردان به حمایت از کودکان مبتلا به سرطان افزود: «سال‌هاست همگام با انجام فعالیت داوطلبانه عضو گروه کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی هستم و در این جمع تمامی همراهانم در سفرهای مختلف را به حمایت از کودکان مبتلا به سرطان از طریق دریافت قلک یا کار داوطلبانه تشویق می‌کنم. ما در این گروه به قله‌های زیادی صعود و این صعودها را به فرزندان محک تقدیم کردیم. کودکانی که باید سخت مبارزه کنند تا به قله سلامتی برسند.»

وی در پایان با آرزوی سلامتی برای تمامی کودکان مبتلا به سرطان گفت: «من فکر می‌کنم امید به زندگی یکی از مهم‌ترین عوامل در درمان کودکان مبتلا به سرطان است. برای همین با خودم تصمیم گرفتم هر طور که می‌توانم این چراغ را در دل آنها و خانواده‌هایشان روشن نگه دارم، تا بدانند تنها نیستند و در جهانی که همه ما با بحران سلامتی رو به رو هستیم، افرادی هستند که برای رسیدن آنها به قله رفیع سلامتی تلاش می‌کنند.»