امید؛ راه مبارزه با سرطان

فرزند ورزشکار محک از داستان مبارزه‌اش می‌گوید:

امید؛ راه مبارزه با سرطان

«اتحاد باعث قدرت است و ناامیدی مرگ نینجاست» این شعار رشته ورزشی نیتجوتسو است. رشته‌ای که «مهدی» کودک بهبودیافته محک و ساکن استان البرز آن را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. او این روزها ۱۵ سال دارد و این شعار را نه تنها در ورزش بلکه در تمامی مراحل درمان بیماری هم با خود تکرار کرده و حالا به عنوان یک رزمی‌کار حرفه‌ای می‌گوید: «سرطان درمان می‌شود به شرطی که راه مبارزه با آن را که ناامید نشدن است، پیدا کنید. این را کسی به شما می‌گوید که یک‌بار با مرگ رو به رو شده، اما باز هم ناامید نشده است.»

مهدی و خانواده‌اش در سال ۱۳۹۲ با  سرطان هیستوسیتوز رو به رو شدند. ترس و ناامیدی پس از شنیدن این خبر و وحشت از زنده نماندن او در ذهن اعضای این خانواده شکل گرفت. اما ناامیدی عمر کوتاهی داشت. مهدی با شرح آن روزها ادامه می‌دهد: «خانواده من به دلیل عدم آشنایی با بیماری سرطان روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتند. آنها فکر می‌کردند این بیماری خط پایان زندگی است. اما روان‌شناسان و مددکاران اجتماعی محک به من و آنها کمک کردند تا با ناامیدی و ترس مبارزه کنیم. پس از مدتی طی یک عمل جراحی، توده از بدنم خارج و برای ریشه‌کن کردن بیماری، مراحل شیمی‌درمانی در پیش گرفته شد. یادم هست در آن زمان، در بخش آنکولوژی کودکان بیمارستان رسول اکرم دوستان زیادی پیدا کردم که یکی پس از دیگری بهبودیافته و مرخص شدند. من همراه آنها و با کمک یکی از مددکاران داوطلب محک که هفته‌ای یک یا دو بار برای آموزش کاردستی و اوریگامی به ما سر می‌زد توانستم از آن روزهای سخت خاطرات شیرینی را در ذهنم ثبت کنم.

از بهبودی تا دریافت کمربند کیو ۴ نینجوتسو

مهدی پیش از بهبودی کامل به ورزش نینجوتسو علاقه‌مند شد. او باید برای جلوگیری از عود مجدد بیماری، از خود در برابر ضربه‌های شدید مراقبت می‌کرد. با این حال روان‌شناسان به او یاد دادند در ذهنش این علاقه را پرورش دهد و خودش را برای حضور در زمین این ورزش آماده کند. مهدی آن روزها را نقطه عطف زندگیش می‌داند و شرح می‌دهد: «هنوز شیمی درمانی می‌شدم که با یکی از استادان برجسته رشته نینجوتسو در خصوص علاقه‌ام به این رشته و بیماری که به آن مبتلا بودم صحبت کردم. او این بستر را برایم فراهم کرد تا با رعایت موارد ایمنی، تحت آموزش قرار بگیرم. گذراندن آموزش‌های اولیه همان و شنیدن خبر بهبودی همان. با نامه سلامتی و تأئیدیه پزشکان، وارد میدان مبارزه شدم و تاکنون توانستم کمربند کیو ۴ (کمربند سبز) این رشته را به دست بیاورم. اما این روزها به دلیل شیوع ویروس کرونا با استفاده از گروه‌های ورزشی در شبکه‌های اجتماعی، در خانه تمرین می‌کنم تا به زودی بتوانم برای شرکت در مسابقات آماده شوم. دوست دارم بدانید در کنار ورزش از درس خواندن غافل نشدم. رشته تجربی را برای تحصیل انتخاب کردم و آرزو دارم روزی متخصص خون و آنکولوژی شوم تا همان‌طور که پزشکان به من کمک کردند من هم بتوانم به کودکان مبتلا به سرطان کمک کنم.»

از ابتدای تأسیس محک تا پایان سال ۱۳۹۸، ۱۳۲۹ کودک مبتلا به سرطان و ساکن استان البرز تحت حمایت و مراجعه کننده به این مؤسسه هستند که از این تعداد ۴۶۹ نفر بهبودیافته و مسیر زندگی‌شان را با تلاش و پشتکار طی می‌کنند. امیدواریم با تداوم مشارکت نیکوکاران سرزمین‌مان هر روز دست تعداد بیشتری از فرزندانمان را به نشانه پیروزی در میدان مبارزه با سرطان بالا ببریم.