در محک مثل خانه خودمان راحت هستم
- ۱۲ آبان ۹۷
- 891 بازدید
- 0 دیدگاه
محمد حسین ۱۹ سال دارد و به تازگی در رشته علوم آزمایشگاهی قبول شده است. فرزند سختکوش محک سال‌هاست که قطع درمان شده و برای انجام معاینات دوره‌ای به محک می‌آید. او می‌گوید: «اینجا خانه دوم من است. دلم برای محک تنگ می‌شود و همیشه زیر این سقف احساس راحتی می‌کنم.»
بیماری محمد حسین در هشت سالگی تشخیص داده می‌شود و او برای درمان از شهرشان در شمال به محک می‌آید. او می‌گوید: «از هشت سالگی تا ۱۱ سالگی با بیماری جنگیدم اما حتی یک روز هم نگذاشتم تا از درس و مدرسه دور باشم. در طول سال‌های درمان فقط دوره سوم راهنمایی بود که نتوانستم مثل همکلاسی‌هایم در امتحانات خرداد شرکت کنم و آنها را در شهریور ماه گذراندم. با وجود اینکه از آموزش و پروش تائیدیه داشتم و می‌توانستم امتحانات آن دوره را در خانه انجام دهم اما دلم می‌خواست تا با بقیه دوستانم تفاوتی نداشته باشم. یک بار هم امتحان زبان سال دوم راهنمایی را در بیمارستان و از طریق فکس گذراندم.»
درباره انگیزه‌اش برای شکست بیماری نیز می‌گوید: «در روزهای درمان به خودم می‌گفتم به جای اینکه روی تخت دراز بکشم و به بیماری‌ام فکر کنم، بهتر است درس بخوانم. و اینگونه بود که با حضور معلمان داوطلب محک درس‌های اصلی علوم و ریاضی را آموختم و برای امتحانات مدرسه آماده شدم.»
دانشجوی باهوش محک اهل رقابت است و روحیه مبارزه‌جویی‌اش را چه برای شکست سرطان هوچکین و چه برای شرکت در کنکور تجربی و کسب رتبه قبولی در رشته علوم آزمایشگاهی به کار گرفته است. از تمام شما نیکوکاران سرزمین‌مان سپاسگزاریم که با همراهی‌تان در روزهای درمان کودکان مبتلا به سرطان امید به آینده را در دلشان روشن می‌کنید. شما می‌توانید برای حفظ جان محمدحسین‌های بیشتر، به مرکز پذیره‌نویسی سلول‌های بنیادی خون‌ساز بپیوندید.