پیوند پیام همدلی با کار خیر در غیاب مراسم‌های سوگواری

کاربرد تجربه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان برای سوگ‌های ناتمام این روزها:

پیوند پیام همدلی با کار خیر در غیاب مراسم‌های سوگواری

در طول سال‌های گذشته به واسطه انجام تحقیقات دانشگاهی و برگزاری رویدادهای علمی با مؤسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان محک در ارتباط بودم. این مؤسسه علاوه بر تمام خدمات درمانی شامل پرداخت هزینه‌های دارو و درمان و خدمات حمایتی اعم از ارائه مشاوره‌های روان‌شناسی به کودکان و خانواده‌های آنها در مسیر درمان، اهتمام ویژه‌ای به حمایت روانی از خانواده‌هایی دارد که متأسفانه فرزند خود را به دلیل ابتلا به سرطان از دست داده‌اند. به عبارت دیگر ارتباط خانواده کودک مبتلا به سرطان با این مؤسسه مردم‌نهاد هیچگاه قطع نخواهد شد و در صورت لزوم می‌توانند از حمایت‌های درمانی و روان‌شناسی برخوردار شوند.

از دست دادن کودک بر اثر ابتلا به سرطان، در زمره شدید‌ترین انواع سوگ قرار دارد و مؤسسه خیریه محک در سال‌های گذشته به واسطه فعالیت خود با خانواده‌های بسیاری همراه بوده است که این سوگ را تجربه کرده‌اند. حمایت روانی از این خانواده‌ها نه تنها نیازمند علم و تخصص بسیار است، بلکه پیچیدگی‌های روانشناختی زیادی نیز به دنبال دارد. زیرا به دلیل شرایط خاص خانواده نظیر چند سال مبارزه با بیماری سرطان کودک احتمال بروز مواردی که سبب عدم طی شدن مراحل سوگ برای خانواده می‌شود افزایش می‌یابد. بنابراین این خانواده‌ها برای رسیدن به مرحله باور، پذیرش و برگشت به کارکردهای عادی زندگی نیازمند حمایت و همدلی است.

حال تجربه محک در حمایت از کودکان و خانواده‌های آنها، برای رویارویی با پدیده سوگ‌های ناتمام که یکی از مهم‌ترین هشدارهای روان‌شناسان در زمان شیوع بیماری کرونا است، نقش مهمی ایفا می‌کند.

این مؤسسه در اقدامی درخور توجه پرداختن به این دغدغه جامعه در راستای حفظ سلامت روان همگان را به وظیفه اصلی خود که همانا تأمین هزینه دارو و درمان کودکان مبتلا به سرطان در سراسر کشور است، پیوند زده است.

محک با راه‌اندازی یک بستر دیجیتال با نام «پیام همدلی محک» که روشی جدید برای کمک به کودکان مبتلا به سرطان نیز هست، امکان رساندن پیام تسلیت و همدردی با دوستان را در شرایطی که به دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی نمی‌توانیم در مراسم‌ها شرکت کنیم، فراهم کرده است.

خانواده‌هایی که عزیزان خود را در این ایام از دست داده‌اند به لحاظ علم روان‌شناسی به دلیل تجربه شدید فقدان، خشم و گاه افسردگی و احساس گناه، دچار عارضه داغ‌دیدگی می‌شوند. در واقع آنها با توجه به شرایط پیش آمده نمی‌توانند به طور کامل مراحل سوگ را برای عزیز از دست رفته خود طی کنند و پدیده سوگ ناتمام نیز بر رنج‌های آنها می‌افزاید. از سوی دیگر این خانواده‌ها به دلیل عدم برگزاری مراسم مرسوم خاکسپاری و عزاداری از همدلی، حضور و تسلی اطرافیان برای کاستن از آلام خود و ورود به زندگی اجتماعی نیز محروم هستند. این موارد بر لزوم توجه به ناتمام ماندن سوگ در جامعه می‌افزاید. شاید استفاده از راه‌های دیجیتال بهترین راه همدلی برای این روزها باشد تا مانع از تنها بودن افراد داغ‌دیده شویم. در عین حال با انجام یک کار خیر یاد عزیز از دست رفته را گرامی داشته که این خود مرهمی بر سوگ بازماندگان خواهد بود. درست است که شیوع کرونا باعث شده نتوانیم گرد هم جمع شویم اما نباید ارتباط و همدلی را نادیده بگیریم و می‌بایست به روش‌های مختلف مانند همین روش دیجیتال کنار هم بمانیم و نگذاریم کسی در غم تنها بماند.

علی زاده‌محمدی

دانشیار پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی

به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی