یک سفر موفقیت آمیز

مددکارها می‌گویند، عرفان راهی سفر است و برای خداحافظی آمده، خودش می‌گوید آمده تا به رسم قدیم در اتاق بازی با شادی بچه‌ها همراه شود و در کنار آنها باشد چون قرار است ماه آینده برای ادامه تحصیل راهی هندوستان شود. می‌گوید از هم اکنون دلتنگ محک است.
عرفان ۱۷ سال دارد و مدتی است قطع درمان شده. پر از انرژی و امید به آینده از روزهای نه چندان دور گذشته می‌گوید. روزهایی که به قول خودش در عین سختی برای او آسان‌ گذشت. در حالی که همه خانواده به شدت از شنیدن خبر بیماری‌اش مضطرب بودند، امیدواری عرفان و باور و اعتقاد راسخش به بهبودی نقطه روشن آن روزها شد.همه چیز از یک سرما خوردگی عادی شروع شد. اما بیماری ادامه پیدا کرد و نهایتا سرطان از نوع “هوچکین” تشخیص داده شد.روزهای مبارزه برای غلبه بر بیماری آغاز شده بود و عرفان در نهایت امید و انگیزه ادامه می‌داد. از طرف یکی از آشنایان با محک آشنا شد و ادامه درمان را در بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک گذراند.عرفان می‌گوید دوستی که خود نیز در گذشته مبتلا به سرطان بوده امید را در دل او بیدار کرد و امروز عرفان خود آمده تا امید بخش دوستانش در محک باشد. این امیدواری تا آنجا پیش رفت که عرفان طول درمان را که برای او ۲ سال پیش بینی شده بود، ۹ ماهه پشت سر گذاشت و امروز عقیده دارد هر چیزی در این دنیا با امید و انگیزه دست یافتنی است.

او در آستانه سفرش برای ادامه تحصیل، آمده تا یکبار دیگر در “محک” باشد. جایی که به قول خودش علی رغم گذراندن روزهای درمان خاطرات شاد و زیبایی دارد و به او احساس آرامش و امنیت می‌بخشد.

به امید آنکه با همراهی انسان های نیک اندیش تمامی فرزندان محک روزهایی امن و آرام را تجربه کنند و همچون عرفان در مسیر بهبودی گام بردارند.