پیام بنیانگذار
- ۲۵ اسفند ۹۹
- 808 بازدید
- 0 دیدگاه
بسي رنج برديم در اين سال سي
سي سال گذشت. ياراني آمدند، ياراني رفتند و ياراني هنوز ماندهاند و ما هم ماندهايم. نکته آن است براي ما که ماندهايم نيز چندان مجالي باقي نمانده. اگر بخت يار بود و توفيق آن داشتهايم تا همه اين سالها را در خدمت به همنوع به سر بريم اينک اما جرسها فرياد برآوردهاند. از همين روست که ميبايست هر چه در توان داريم را صرف تحکيم اصولى براى نسلهاى آينده کنيم؛ اصولى که بانى و باعث اعتبارمان نزد مردمان بوده است.
البته دعوى کمال نداريم اما داعيه آن داريم که سالک راه کماليم، سوداى خشنودى پروردگار و آرامش دلهاى مردمان را در سر داريم، دلهايى که در اين ساليان دراز و پرتلاطم ما را تنها نگذاردند و خواستند که ما پلى باشيم بين دستهاى مهربان آنان و پيشانى تبدار کودکانى که ديگر اميدي برايشان باقى نمانده بوده مگر به معجزه عشق.
آنان که با طبيعت – اين مجرى قوانين بىچون و چراى کائنات – سر و کار دارند ميدانند که اگر پاييز هست بهارى هم هست، اگر زمستانى هست تابستانى حتماً در راه است. تغيير در ذات طبيعت است ليک حاصل آن بستگى به شرايط دارد و ما بر اين باوريم که از اين زمستان سختى که جامعه بشرى را مستأصل نموده نيز با لباس عافيت بيرون خواهيم آمد اگر شما ياران هميشگى همچنان چتر مهربانى و اعتماد خود را بر سر ما و کودکان ما حائل نگاه داريد و برماست که با صلابت و امانت پنج اصل حاکم بر رفتار محک: «قدرشناسى»، «زيباييشناسى»، «پاسخگويى»، «شفافيت» و «کرامت نيروى انسانى» را هرچه بيشتر براى کارگزاران آينده نهادينه نماييم. باشد که با دهش ايزد يکتا روزى نوادگانمان در جشن صدسالگى اين معبد عشق پايکوبى کنند.
سعيده قدس
بنيانگذار