با هر قدمی، همراهمون باش

هی داره سرک می‌کشه؛ میاد و میره. از اون بچه‌هاست که اگه یه جا گیرت بیاره، انقدر سوال می‌پرسه تا کلافت ‌کنه. بعد از کلی کلنجار، میره سمت کانتر محک و می‌پرسه: «این پولا رو برای کی جمع می‌کنین؟» وقتی جوابش رو می‌گیره، برمی‌گرده سمت آدمای پارک و مشغول فروختن آدامس‌هاش می‌شه؛ اما چشمش به کانتر محکه. با تاریک شدن هوا، میاد و یه بسته آدامس می‌ذاره رو میز. بعد می‌پرسه: «آدامس دوست دارن؟»
داستان مجتبی یکی از خاطرات ماندگار محکه. شاید خودش ندونه، اما تفکر محک از ابتدا این بوده که هر قدمی، قلمی و دِرَمی ما رو در تأمین هزینه کودکان مبتلا به سرطان یاری می‌کنه؛ حتی کمکی به اندازه یه بسته آدامس.
کمپین تأمین هزینه دو دستگاه رادیوتراپی به روزهای پایانی نزدیک شده و شک نکنین اگه همین لحظه، هر کدوم، چند نفر رو با هر توان مالی به کمپین دعوت کنیم، ۲۵ میلیارد باقی مونده هم تأمین می‌شه.

هر آدمی چندتا خوش‌قلب دوروبرش هست. این پیامو براشون بفرست.