لالایی پرغصه
- ۲۸ شهریور ۹۹
- 989 بازدید
- 0 دیدگاه
«لالا لالا لالا لالا لالايي… سيه چشم و گلم، لالا لالايي…
شایانم با نوازش و صدای لالاییم به خواب رفته اما لالایی خوندن من تموم نمیشه. انگار دارم برای دل خودم لالایی رو زیر لب زمزمه میکنم. تو دلم برای بار هزارم میپرسم چرا من؟ چرا بچه من؟ و هیچ جوابی براش ندارم. همیشه توی ذهنم سرطان، بیماری سخت و بزرگی بود. حالا با خودم فکر میکنم تن هیچ کودکی نباید میزبان همچین مهمون ناخوندهای باشه. شایان من وقت مامان بابا گفتن و بازی کردنشه، اما…
دلم فقط به خبر بهبودی بچههایی خوشه که قبل پسرم تو محک درمان شدن و امروز دارن با سلامتی به زندگیشون ادامه میدن. نذر کردم اگه شایان خوب شد این روزای سخت خودم رو از یاد نبرم و برای بقیه بچهها دارو نذر کنم.»
مادر شایان روزهای سختی رو سپری میکند، اما با همه این غصهها کنار آنهاییم تا با امید به روزی که پسرش را با بهبودی کامل به خونه میبرد، این مسیر سخت را ادامه دهد. فراموش نکنیم تا زمانی که دارو نباشد، رسیدن به مقصد سلامتی ممکن نیست. در این روزهای سخت که قدر سلامتی را بیشتر میدانیم، برای سلامتی کودکان مبتلا به سرطان دارو نذر کنیم.
روشهای حمایت از کودکان محک:
شماره کارت : ٠٥٩٠-٩٩٥٠-٩٩١١-٦٠٣٧
برای سلامتی کودکان مبتلا به سرطان دارو نذر کن
کد USSD: #٢٣٥٤٠*٧٣٣*
گزینه نیکوکاری اپلیکیشن آپ
تماس با شماره ۲۳۵۴۰-۰۲۱ از ساعت ۷ تا ۱۹