تنها دروازه‌بان دنیا که عاشقانه در دروازه ایستاد تا گل بخورد!‌

علیرضا حقیقی، دروازه‌بان تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل که در سال‌های اخیر همواره از یاوران کودکان مبتلا به سرطان محک بوده است روز یکشنبه ۱۵ تیر ماه ۱۳۹۳ بار دیگر به محک آمد

و پس از اهدای پیراهن دروازه بانی‌اش مقابل تیم آرژانتین به فرزندان محک، در یک مسابقه نمادین پنالتی، دروازه‌ای را که در مقابل تیم قدرتمند آرژانتین با اراده و محکم از آن محافظت کرده بود، به روی کودکان مبتلا به سرطان گشود تا با هر بار عبور توپ از خط دروازه، لبخندی پر از شادی و امید به سلامتی بر لب فرزندان محک بنشیند و یک بار دیگر همه دنیا با محک هم‌باور شوند که «سرطان پایان کودکی نیست…»

مهندس آراسب احمدیان، مدیر عامل مؤسسه خیریه محک در کنفرانس خبری که با حضور تعداد زیادی از یاوران محک در رسانه‌ها برگزار شد، ضمن خیر مقدم به اهالی رسانه و دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران، به مفهوم مسئولیت اجتماعی افراد جامعه اشاره کرد و گفت:«همه انسان‌هایی که در یک جامعه زندگی می‌کنند نسبت به مسائل جامعه مسئول هستند و در این بین افراد سرشناس نیز با عمل به مسئولیت اجتماعی خود می‌توانند توجه جامعه را به امور خیریه سوق دهند.›› احمدیان در ادامه به سابقه حضور علیرضا حقیقی در محک و همراهی او با کودکان مبتلا به سرطان اشاره کرد و گفت: «جام جهانی بهانه‌ای شد تا دروازه بان تیم ملی، باردیگر به محک بیاید و با کودکان مبتلا به سرطان فوتبال بازی کند و از کودکانی که سرم در دست دارند و با امید با سرطان می‌جنگند گل بخورد. این حضور نشانه‌ای است از مسئولیتی که ایشان به فرزندان محک حس می‌کنند و شور و شوقی که به واسطه این رویداد در بین کودکان بستری در بیمارستان محک ایجاد می‌شود، قابل وصف نیست و تا روزها و هفته‌ها ادامه می‌یابد.»

در ادامه این نشست، علیرضا حقیقی، دروازه‌بان ایران در بازی‌های جام جهانی برزیل، ضمن ابراز خوشحالی از حضور دوباره‌ در میان کودکان مبتلا به سرطان گفت:« از تمامی رسانه‌ها و افرادی که در هیاهوی زندگی کودکان مبتلا  به سرطان را از یاد نمی‌برند تشکر می‌کنم و وظیفه هر کسی هست که به مردم خود کمک کند و همه را در این اقدام شریک دانست. من از خیلی وقت پیش با محک آشنا شدم و به اینجا و فضای پر از امیدش دلبسته شدم. من وقتی به محک می‌آیم، حال خوبی دارم و امید دوباره به زندگی پیدا می‌کنم و این حس خوب را  مدیون کودکان محک هستم و این حال خوب به این دلیل است که همیشه بچه‌های محک را در عین بیماری شاد و پر امید می‌بینم. به نظر من مهم‌ترین نقطه تمایز محک این است که بر خلاف آنچه که ممکن است از بیرون تصور شود، وقتی کسی به محک می‌آید، با دنیایی از امید به زندگی و شادی مواجه می‌شود و می‌تواند این شعار که سرطان پایان کودکی نیست را به چشم ببیند و من از اینکه در کشورم جایی هست که کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌های آنها هم از نظر درمانی و هم روحی و هم رفاهی با بهترین و با کیفیت‌ترین خدمات رفاهی و درمانی دوره درمان را می‌گذرانند، افتخار می‌کنم. این بود که دلم خواست پیراهنی را که در پر افتخارترین بازی ایران در جام جهانی که مقابل تیم قدرمند آرژانتین بود پوشیده بودم را به کودکان قهرمانی اهدا کنم که مقاومت و امیدشان می‌تواند سرمشق خوبی برای همه ما باشد»

سپس علیرضا حقیقی پیراهن دروازه‌بانی خود در بازی ایران و آرژانتین را به کودکان مبتلا به سرطان محک هدیه کرد و فرزندان محک نیز پیراهنی را که برای دروازه‌بان محبوبشان نقاشی کرده بودند به او هدیه کردند.

همچنین در ادامه از پیام و پیراهن‌هایی که با یادگاری‌های کودکان مبتلا به سرطان محک نقاشی شده بود رونمایی شد تا در حرکتی نمادین، برای دروازه‌بان‌های تیم ملی کشورهای هم‌بازی ایران در جام جهانی و کشور میزبان، برزیل، ارسال شود و از این کشورها به نمایندگی از همه کشورهای شرکت کننده در جام به عنوان نمایندگان پنج قاره جهان دعوت کنند که آنها هم در جهت حمایت از کودکان مبتلا به سرطان و آگاهی رسانی درباره سرطان کودک، با همراهی خیریه‌ها و سازمان‌های مرتبط در کشورشان دروازه‌های نمادین عشق و امید به بهبودی و سلامتی را به روی کودکان مبتلا به سرطان سرزمینشان باز کنند.

پس از پایان این نشست، علیرضا حقیقی، دروازه‌بان تیم ملی ایران در چهارچوب دروازه ایستاد و با به ثمر رسیدن ۱۵ گل، کودکان محک یک صدا پیام «در محک کودکی ادامه دارد…» را به گوش همه مردم جهان رساندند.

کودکان قهرمان محک در میان شور و شوق تماشاچیان که همگی طرفداران پر و پا قرص مهر و نیک اندیشی بودند یک به یک با اعلام گزارشگر بازی وارد زمین فوتبالی مملو از امید و عشق شدند و پس از آن علیرضا حقیقی در میان تشویق کودکان محک و همراهانی که حضور داشتند به جمع آنها پیوست. دروازه‌بانی که با تمام توان تلاش کرد که بارها دروازه تیم ملی فوتبال ایران را در برابر تیم قدرتمند آرژانتین حفاظت کند، بارها و بارها با عشق به کودکان مبتلا به سرطان از آنها گل خورد. علی فرزند ۱۴ ساله محک که از زدن گل به دروازه‌بان تیم ملی به خود می‌بالید پس از عبور توپ از دروازه به سمت علیرضا حقیقی رفت و با افتخار با او دست داد. آرین که قبلا هم با حقیقی فوتبال بازی کرده بود در آغوش او بلند بلند می‌گفت که امروز به او خیلی خوش گذشته است. دیانا فرزند ۳ ساله محک در حالی که تاتی تاتی کنان به سمت توپ می‌رفت توپ را به سمت دروازه قِل داد و مهارت عجیبی می‌خواست تا حقیقی کاری کند که این توپ گل شود.

این روز پر از شادی و هیجان تا همیشه در خاطرات فرزندان قهرمان محک جاودان شد.

سالن چند منظوره محک چیزی از ورزشگاه مینیه‌رو برزیل کم نداشت وقتی که قهرمانان کوچک محک یکی یکی میان تشویق‌های حاضرین در سالن، وارد می‌شدند، پشت توپ می‌ایستادند و دروازه‌بان قهرمان تیم ملی را فتح می‌کردند.

علیرضا حقیقی درباره بازی امروز می‌گوید :«گل‌هایی که امروز خوردم‌ نه تنها زیباترین خاطره من از محک است که بی شک یکی از بهترین خاطرات زندگی من خواهد بود.»

دروازه‌بان تیم ملی ایران با صبری تمام نشدنی، ساعت‌ها با کودکان محک بازی کرد، عکس گرفت و به دیدار کودکان بستری در بخش‌ها رفت تا در کنار آنها لحظاتی شاد و به یاد ماندنی را در دفتر خاطرات کودکان مبتلا به سرطان به ثبت برساند و در میان شادی‌ و تشویق همه کسانی که به کودکان مبتلا به سرطان می‌اندیشند باور کند که عشق، عشق می‌آفریند.

محک قدردان تمامی بازیکنان تیم ملی فوتبال است که  همواره با حضور خود لحظاتی سرشار از شادی و هیجان را برای کودکان مبتلا به سرطان رقم زده‌اند و امید دارد با بهره‌مندی از حضور و اعتماد تمامی انسان‌های نیک‌اندیش هر روز سطح بالاتری از خدمات  درمانی و حمایتی را به فرزندان خود ارائه کند.