آرمین فقط با لالایی بابا می‌خوابد

آرمین از همان اول بابایی بود. هنوز راه نیفتاده بود ولی تا بابا از کار برمی گشت چهار دست و پا می رفت سمت در؛ و‌شب ها… شب ها هیچ وقت بدون لالایی بابا نمی خوابید.

تا اینکه مریض شد. الان روزها و شب‌های زیادی است که آرمین باید در بیمارستان بخوابد. روزها و‌ شب‌هایی که بابا و آرمین کنار هم نیستند.

شب‌های اول نمی‌خوابید و بی‌تابی می‌کرد تا اینکه مامان بابا فکری کردند. بابا لالایی خواند و ضبط کرد و‌ حالا هر شب زیر سقفی که شما ساختید صدای لالایی مردی در اتاق آرمین می‌پیچد. مردی که نمی‌دانیم وقتی در خلوت خود نشسته بوده است و‌ برای فرزند کوچکش که با سرطان می‌جنگد لالایی می خوانده چه حالی داشته؟ فقط این را می دانیم که این کمک‌های شماست که باعث می‌شود بابای آرمین جز دغدغه دوری از پسرش و سلامتی او نگرانی دیگری نداشته باشد.

اکنون که این متن را می‌خوانید شاید آرکمنی بعد از شیمی درمانی، لالایی بابا را شنیده، چشم‌هایش را بسته و‌ آرام مثل فرشته‌ها خوابیده است.

هر روز ۶کودک مانند آرمین به جمع کودکان محک اضافه می‌شوند. کودکانی که محک فقط با کمک شما است که می‌تواند برایشان سقفی آرام دور از نگرانی برای تهیه دارو و درمان بسازد.

همین الان از طریق #۲۳۵۴۰*۷۳۳*  کمک‌هایتان را به دست کودکان محک برسانید و عزیزانتان را به این کار دعوت کنید.