حالا به زندگی دخترم سوگل امیدوارترم

« روزی را که سوگل یک‌ساله‌ام در آغوشم بود و به محک رفتم هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. پارسال همین روزهای ماه محرم بود. روی پرونده پزشکی‌اش اسم یک بیماری سخت نوشته شده بود.سرطان!

احساس می‌کردم دیگه هرگز روز خوش در زندگی‌ام نمی‌بینم. در سالن انتظار نشسته بودم و به این فکر می‌کردم یعنی همه کودکانی که اینجا هستند مبتلا به سرطان‌اند؟ کودکانی که با خنده و شیطنت مشغول بازی بودند یا داشتند با آب و تاب برای پدر و مادرشان حرف می‌زدند. پدر و مادرهایی که حال و روزشان مثل من آشفته به‌نظر نمی‌آمد. در دل می‌گفتم چطور ممکن است؟ پس چرا حال من مثل آنها نیست؟

حالا یک‌سالی است که به محک می‌آییم. من هم مثل بقیه پدر و مادرها، در این مدت روزهایی غصه خوردم، اما یک وقت‌هایی هم خندیدم و کمتر به مشکلاتم فکر کردم. چون در محک یاد گرفتم که زندگی با همه سختی‌هایش جریان دارد و نباید نا امید بود. می‌دانم که تا حالا بیشتر از ۶۰۰۰ کودک محک خوب شدند، پس بهبودی فرزند من هم ممکن است.»

تداوم حضور شما و نیکوکاری‌تان باعث می‌شود قصه پدر و مادرهای محک مثل پدر سوگل از تاریکی به روشنایی امید برسد. شما هم می‌توانید با اهدای نذر امسا‌ل خود به محک، سهمی بزرگ در نجات زندگی کودکان مبتلا به سرطان داشته باشید. اینجا هم نذرتان قبول است! چون ثمره‌اش زندگی‌ست.