کاش شادی از نگاه معصوم هیچ کودکی دور نباشه

وقتی بی‌حوصله‌ای دنیا دیگه برات رنگ و بوی سابق رو نداره.

به راحتی خوشحال نمی‌شی و یادت نمیاد روزهای خوبت چه شکلی بودن. خیلی از کودکان محک هم با این‌که به‌خاطر سن کمشون درکی از بیماری سرطان ندارن، اما عوارض دارو و درمان باعث بی‌حوصلگی‌شون می‌شه و کارهای مورد علاقه‌شون رو مثل سابق انجان نمی‌دن. بی‌حوصله بودن اتفاقیه که برای همه آدم‌ها می‌افته، ولی کیه که بتونه چشم‌های معصوم بچه‌ها رو دور از شور و شادی ببینه؟ برای همینه که در محک تلاش می‌شه همه بچه‌ها توی روزهای سخت مبارزه با سرطان، کودکانه‌هاشون رو از یاد نبرن و به صفحه سفید زندگی‌شون رنگ امید بزنن. کاش سرانجام همه این بی‌حوصلگی‌ها خبر خوشی مثل سلامتی باشه.