به امید سلامتی از روزهای بیماری‌اش عکس می‌گیرم

«اولین باری که محمدپارسا را در آغوش گرفتم، همانطور که حس شیرین مادری تمام وجودم را پر کرده بود به این فکر می‌کردم که مادر بودن چقدر می‌تواند سخت باشد.

 این‌که مسئولیت یک موجود کوچک که خودم به این دنیا آورده بودم حالا روی دوشم است و باید برای شادی و خوشبختی‌اش هر کاری بکنم لحظه‌ای من را رها نمی‌کرد. فکر می‌کردم حالا که مادر شدم، سختی‌های زیادی به زندگیم اضافه شده است، اما وقتی اسم سرطان را کنار اسم پسرم شنیدم دنیا روی سرم آوار شد فهمیدم کنار آمدن با این اتفاق از تمام مسئولیت‌های مادری سخت‌تر است. حالا که در محک‌ درمانش را شروع کردیم و عکاس بهمان پیشنهاد داد از او عکس بگیریم، یاد روزهای افتادم که سالم و سلامت بود. مجوز عکاسی از فرزند را امضا کردم و از عکاس محک خواستم از ما عکس بگیرد. به امید روزی که عکس امروزش را کنار عکس بعد از بهبودی‌اش بگذارم، و به این فکر کنم که خدا محمدپارسا را دوباره به ما بخشید.»

همه مادران محک امیدوارند که سرنوشت جگرگوشه‌شان به سلامتی ختم شود. امیدی که دلیل زنده بودنش شما هستید و همراهی و حمایت شماست که باعث می‌شود یک مادر در سخت‌ترین شرایط بیماری فرزندش، به بهبودی امیدوار بماند. قدرتان را می‌دانیم چون تا شما هستید، امید هست.

پی‌نوشت: در محک به دلیل حفظ کرامت انسانی و آرامش کودک و خانواده‌، عکاسی از کودکان مبتلا به سرطان تنها با اجازه کتبی و رسمی خانواده‌هایشان امکان‌پذیر است.