خداحافظی همیشه تلخ نیست

گاهي واژه‌ها زير سقف محك با حضور دلگرم‌كننده هزاران داوطلب و ياور نيكوكار معنايي ديگر پيدا مي‌كنند. كلماتي مثل «خداحافظي» وقتي از زبان يكي از كودكان مبتلا به سرطان در هنگام ترخيص از بيمارستان و شنيدن خبر قطع درمانش شنيده مي‌شود، شيرين‌ترين خداحافظي است. همين لحظه كه در حال خواندن اين متن هستيد بيش از ۵۶۰۰ كودك محك بهبودي كامل پيدا كردند و پراز شوق اميد و عشق به زندگي هستند.

دفتر اصلي مؤسسه خيريه و بيمارستان فوق‌تخصصي سرطان كودكان محك بر بلنداي تپه‌هاي دارآباد است. در يكي از روزهاي كاري وقتي از مسير سربالايي خيابان پروفسور وثوق و بلوار محك مي‌گذشتم شاهد اتفاقي شيرين بودم. همكارم با صدايي پر شور و ذوق‌زده  گفت: «از پنجره بيرون رو ببين» و نظرم را به بيرون از ماشين در حال حركت جلب كرد.

يكي از كودكان محك دست در دست مادرش خوشحال و پرانرژي قدم‌هاي بلند برمي‌داشت و خلاف مسير ما از بيمارستان دور مي‌شد. آرين از كودكان بهبوديافته محك است كه هنوز هم براي انجام معاينات دوره‌‌اي همراه مادرش كه يكي از اعضاي گروه والدین داوطلب کودکان محک نيز هست به بيمارستان مي‌آيد. او از نوزادي به محك آمده، دندان‌هايش در طول درمان درآمده و حتي نخستين كلماتش را هم زير سقف بيمارستان به زبان آورده است و حالا آنقدر بزرگ شده كه  به مدرسه مي‌رود.

اينكه شاهد بهبودي كودكاني باشيد كه روزهاي سخت درمان را همراه با اعضاي خانواده بزرگ محك پراميد پشت سر مي‌گذرانند، معجزه‌اي است از عشق و همدلي تا به ياد داشته باشيم در محك اميد ادامه دارد…‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

نوشته یکی از کارکنان محک