مادری آرام‌تر از برف

پشت پنجره ایستاده و داره به بارش دانه‌های برف نگاه می‌کنه، یه چشمش به دانه‌های زیبای برفه و یه چشمش به قطره‌های داروی سرم که آروم آروم پایین می‌آد.

افسانه که بیدار می‌شه مامان با ذوق می‌گه ببین مامانی داره برف میاد. افسانه لبخند می‌زنه و می‌گه میشه دفعه دیگه که برف اومد من با دوستام برف بازی کنم؟ با آرامشی مادرانه میگه حتما چرا نشه؟

مادر یعنی صبوری، یعنی دلواپسی، یعنی شب بیداری، یعنی آغوش و نوازش همیشگی و در کنار همه این ویژگی‌های خوب، یک اراده قوی و امید بی‌انتها و مادر یعنی خود امیدواری.

ما هم روز مادر را بهانه می‌کنیم برای قدردانی از همراهی صبورانه مادران محک و می‌دونیم با این همراهی میشه آرزوی مشترک ما برآورده بشه.