برقص؛ ای زیبای قرمز!

ماهی کوچک، با این همه قرمزی، در تنگ بلورش، این همه شفاف، چرخ که میزند، اگر حافظه‌اش کمی بهتر بود، به یاد می‌آورد که هزار سال و بیش از هزار سال است که مهمان سفره‌ هفت سین ما مردمان ایران بوده، به یاد می‌آورد عهد زرتشت پیامبر را، به یاد می‌آورد نقشش را بر ظروف هخامنشی و ساسانی، به یاد می‌آورد که هر بار، با هر چرخی که در زلال آب زده، شور زندگی با خودش به سر سفره ما ایرانیان آورده: چه شوق‌ها که به دل‌ها نینداخته این قرمز کوچک رقصان!

امسال هم بچرخ و برقص و شور زندگی برایمان بیاور ای کوچکِ زیبا که بیش از هر روز و هر وقت تشنه زندگی هستیم ما خانواده بزرگ محک. مایی که ایمان داریم لبخند هر کودک، شفای جهان است. بچرخ و برقص به نیت روزی که همه کودکان محک – رها شده از تخت و بستر – بر تن ِ پذیرای مادرمان – ایران – بدوند.

همین حالا هدیه بدیم