عیار یاری ما را شما محک زده‌اید
- ۲۷ اسفند ۰۲
- 285 بازدید
- 0 دیدگاه
روزهای آخرِ اسفند که می‌رسد، همه در تکاپویند برای رسیدنِ عید و سالِ نو. یکی بود اما، که در روزهای آخر اسفند، دلش نه در خانه‌اش، که جای دیگری بود. دلش نشسته بود کنجِ هزار هزار خانه، بالای سرِ هزار هزار کودکی که از درد خوابشان برده بود؛ دردِ سرطان.
یکی بود که سی و سه سال پیش، تلاش کرد تا «محک» بنا گذاشته شود. یکی بود که آن هزار هزار خانه را تکاند تا غبارِ سرطان، از روی لحظه‌هایشان پاک شود و دردهایشان را در کیسه‌ای پشتِ در بگذارند. یکی که سالشان را به نیت نیک او به سلامتی برسانند.
یکی بود. یکی هست. یکی خواهد بود همیشه. اینجا اما قصه ما دیگر فرق می‌کند؛ به وسعتِ ایران، به گستره سی و سه سال، چند صد هزار«یکی» داریم که همه‌شان را به نامِ بزرگِ «محک» می‌شناسیم و می‌خواهیم همه با هم باقیِ قصه را بگوییم «یکی نبود»: سرطان در جانِ کودکان.
۲۷ اسفند ماه، سالروز ثبت محک، خجسته باد.